دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان کازرون در 6 هزارگزی جنوب شرقی کازرون، در جلگۀ گرمسیری واقع است و 102 تن سکنه دارد. آبش از چاه و قنات، محصولش غلات و صیفی، شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)
دهی است از دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان کازرون در 6 هزارگزی جنوب شرقی کازرون، در جلگۀ گرمسیری واقع است و 102 تن سکنه دارد. آبش از چاه و قنات، محصولش غلات و صیفی، شغل اهالی زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7)
از دهات دهستان حومه بخش کازرون شهرستان کازرون است و در 9هزارگزی شمال شرقی کازرون و در مغرب کوه مست در جلگۀ مالاریاخیز گرمسیری واقع است. 152 تن سکنه دارد. آبش از قنات تأمین می شود. محصول آنجا غلات و شغل اهالی زراعت است. راه فرعی دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7 ص 232)
از دهات دهستان حومه بخش کازرون شهرستان کازرون است و در 9هزارگزی شمال شرقی کازرون و در مغرب کوه مست در جلگۀ مالاریاخیز گرمسیری واقع است. 152 تن سکنه دارد. آبش از قنات تأمین می شود. محصول آنجا غلات و شغل اهالی زراعت است. راه فرعی دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7 ص 232)
دهی از دهستان شاپور بخش مرکزی شهرستان کازرون 17000گزی شمال باختر کازرون، بین شوسۀ شیراز به بوشهر و کازرون به فهلیان، جلگه، گرمسیر و مالاریائی. سکنه 145 تن. آب از رود خانه شاپور. محصول غلات و تریاک و صیفی جات. شغل اهالی زراعت و راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)
دهی از دهستان شاپور بخش مرکزی شهرستان کازرون 17000گزی شمال باختر کازرون، بین شوسۀ شیراز به بوشهر و کازرون به فهلیان، جلگه، گرمسیر و مالاریائی. سکنه 145 تن. آب از رود خانه شاپور. محصول غلات و تریاک و صیفی جات. شغل اهالی زراعت و راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 7)